Rússaviðskipti og pólitík

Björn Bjarnason gerir athugasemdir  við grein mína i  síðustu viku í  dagbók sinni  á  netinu  20.08.2015.  Þar  skilur  hann ekki  að það sé  undir  Pútín og rússneska 

þinginu hvort  við  sleppum  við  viðskiptabann  eða  ekki.   Það sem  hann veit ekki 

og raunar  lesendur líka að  greinin er skrifuð  fyrir  bannið  13 ágúst.   

Greinin er skrifuð  8 ágúst  og þá vorum við  sem stundum  viðskipti  með sjávarafurðir til Rússlands milli vonar og  ótta,  hvað  myndi  gerast.  

 

Við  hjá  G.Ingason hf byrjuðum viðskipti  við  Rússland fyrir  um  6 árum  og  þá  aðallega með  niðursoðna  þorskalifur.  Þau  viðskipti  geta haldið  áfram.

 

Við  höfum hins vegar verið að  viða að okkur  meiri  viðskiptasamböndum með  því að fara  á  hina stóru matvælasýningu Prodexpo í  Moskvu  á  hverju ári  í  febrúar frá  2010 og  verið  ein eða  saman  með  útflytjendum kjötafurða  KS og SS. 

Við  höfum verið með  tvær  rússneskumælandi  sölukonur , fyrst hina rússnesku  Nataliu Yukhnovskaya og síðan hina  úkraínsku Veru Kalashnikova.  Vera er  frá  austur hluta Úkraníu , svo ég  veit eitthvað  um  ástandið í landinu.  

 

Samkvæmt  Veru  þá er  Úkraína ríkt  land  af  t.d  eðalmálmun í jörðu . Það skildi þá  ekki vera að það sé verið að  berjast um  auðæfi í Úkraínu  og  hver  eigi  að stjórna  þeim ,  elstu ástæðu  styrjalda í heiminum allt  frá  örófi alda. 

 

Við áttuðum okkur fljótt á  áhuga Rússa á  íslenskum vörum , sérstaklega  síldinni. 

Íslensk síld er  þvílíkt  vörumerki  í  Rússlandi  trúlega svipað og Stockfish í  Nígeríu.  Þessu hefur samt  lítið verið sinnt að ráði.  Sérstakt var líka að sjá  þegar við komum þarna fyrst að  fiskurinn fór mest til tveggja  innflutningsfyrirtækja

í Hvíta-Rússlandi.  Þetta breyttist síðan.  En  það virðist  eftir að SH með vörumerki sitt ICELAMDIC fór  1990  , þá  hafi norðmenn tekið  yfir  okkar  hlut.  Norski sjóhatturinn var alls staðar.   Nú stefnir í að  færeyjingar og grænlendingar taki við að hluta til okkar  hlut  í frosna fiskinum.  

Markaðssetning er langhlaup og mikilvægt er að vera til staðar á  markaðinum, hvort sem það er Rússland eða Bandaríkin Norður Ameríku.  Við  markaðsfyrirtækin höfum fengið lítinn stuðning íslenska ríkisins  við það sem við höfum verið að gera.

 Hins vegar á sendiherra okkar  í  Moskvu , Albert Jónsson og kona  hans ,  hrós

skilið fyrir skilning, stuðning  og áhuga á  starfi  "Prodexpo hópsins" síðustu ár.  

 

Ég  fer ekkert ofan af  því  að  best er að  þær  systur,  viðskipti og pólitík, haldist í hendur , en  séu ekki upp á  móti hvor annarri.  

 

Utanríkisverslunin verður að  vera  meira  varin geng hentistefnu  9  manna utanríkismálanefndar  Alþingis og  utanríkisráðherra, en  nú er. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hvað verðu næst,  ályktun  gegn Kína eða öðru landi.  Reyndar er fríverslunarsamningurinn við Kína  illa unninn  fyrir okkur íslendinga og verra að

eiga viðskipti þangað en  áður.  Nöfn  fiskitegunda  eru  ekki rétt, eða  á  skrá, 

siðan mega  einungis aðilar í  Kína flytja inn , sem hafa gert það  einhvern tíman áður og sömu tegund og  áður. 

 

Ég er nokkuð viss um að  ekki var haft  samband  við neinn  útflytjanda, þegar þessi samningur var saminn eða  gerður. 

Kínverjar hafa hins vegar fengið  miklu meira út út  þessum samningi.